زندگینامه شهید

بسم رب شهدا

شهید حمید اکبری در اردیبهشت ماه سال 1346 در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود و تا سن 4 سالگی در زیر سایه پدری مهربان و ایثارگر که از خادمان خاندان عصمت و طهارت بود. بگونه ای که  در عاشورای سال 1350 در حالی که در مراسم مذهبی و عبادی روز عاشورا شرکت کرده بود در حال تعزیه داری به لقاء ا... پیوست و بعد از آن تربیت حمید و مسئولیت خانواده به عهدۀ مادر واگذار گردید و حمید تا 6 سالگی رشد کرد و بعد از آن جهت خواندن درس به مدرسه فرستاده شد و تا پایان دوره ابتدائی درس را ادامه داد و بعد از آن وارد دورۀ راهنمایی شد اما  به خواندن علاقه ای به خود نشان نمی داد و از مدرسه کناره گرفت و مشغول کار مورد علاقۀ خود نزد یک بنای متعهد و مسلمان که خود نیز طلبه بوده است مشغول به کارشد و مدت سه سال نزد او کار کرد و چون علاقه زیادی به این کار داشت دیگر خودش یک استاد شد و مشغول کار برای خودش شد و در ضمن کار بنایی به ورزش نیز علاقه عجیبی نشان می داد و در رشته تکواندو فعالیت می کرد و تا زمان خدمت مشغول این ورزش رزمی بود و در جبهه هم به تعلیم این ورزش به دیگر سنگرنشینان پرداخت .

علاوه بر کار و ورزش علاقۀ زیادی به رفتن در جبهه و سربازی داشت در سال 1360 یک بار با اینکه سن کمی داشت بدون اطلاع خانواده به جبهه اعزام شد و بعد از چند روز در آبادان دچار دل درد شدید می شوشد و او را به بیمارستان منتقل کردند و تحت عمل جراحی آپاندیس قرار گرفت و پس از چند روز بستری شدن به شاهرود فرستاده شد. در دوران کار بنایی هم چندین بار حوادث ناگواری برای حمید رخ داد. از جمله یک بار از روی پشت بام به پایین سقوط کرد که کوچکترین آسیبی ندید و یک بار دیگر از ارتفاع 6 متری همراه آوار یک دیوار به داخل یک زیرزمین سقوط کرد. این بار هم کوچکترین خراشی به او وارد نشد. ولی این حوادث کوچکترین خللی در ارادۀ او نسبت به کار بنائی وارد نکرد. یک بار در باشگاه در حین ورزش لگدی به ناحیه قلب او وارد و یک دنده او شکست ولی پس از مداوا به توصیه پزشک برای ورزش نکردن توجهی نکرد و تا آخرین روزهای عمر خود این ورزش را ادامه داد. دیگر خصوصیات حمید فردی بود خیلی مهربان نسبت به همه افراد بود و هیچوقت زیر بار زور نمیرفت .در آخرین نامه ای که یازده روز قبل از شهادتش نوشته بود گفته بود برای من سه راه وجود دارد یا شهادت، یا مجروح شدن و یا برگشتن ولی من راه اول را انتخاب کرده و امیدوارم ریختن خون من باعث ناراحتی نشود.

به روایت همسنگرانش حمید بعد از عملیات کربلای 4 دیگر بطور کلی عوض شد و دیگر با تمام دوستانش قطع رابطه کرد و فقط به ذکر خدا مشغول شد و تمام شب را به خواندن نماز شب و استغفار می پرداخت.وی در عملیات کربلای 5 به سوی دوست پر کشید.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته